اخبار

در سومین دوره از فعالیت ستاد ملی بزرگداشت حکیم نظامی شاعر بزرگ پارسی گوی قرن ششم هجری، آیین گشایش هفته گرامیداشت این حکیم از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، دوشنبه چهاردهم اسفندماه ساعت ۱۵ در تالار اجتماعات شهید مطهری(ره) انجمن برگزار می‌شود.

محمود شالوئی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی گفت: حکیم نظامی می‌تواند نقطه وفاقی بین ما و برخی از کشورها به حساب بیاید؛ ما ادیبان و اندیشمندان زیادی داریم که در تقسیم‌بندی‌های جغرافیایی امروز، کشورهای بیشتری را با خود درگیر کرده‌اند و این همراهی می‌تواند موجب پیوند بیشتر ملت‌ها، دولت‌ها و سرزمین‌ها باشد.

اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی با همکاری انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، سومین نشست تخصصی حکیم نظامی گنجه‌ای با عنوان «پیوند حکمت و فلسفه با اندیشه‌های حکیم نظامی» را سه شنبه ۲۸ تیرماه ۱۴۰۱ برگزار می‌کند.

در مراسم افتتاحیه همایش ملی «بزرگداشت حکیم نظامی شاعر بزرگ ایرانی» بر این مهم که حکیم نظامی هشت قرن پیش، از ایرانیت سخن گفته است و ایرانیان عصاره همۀ آنچه که بیان شد را با «شعر» ظاهر ساختند تاکید شد.

ما به آذربایجان اعلام می‌کنیم که آمادگی کامل داریم که طی یک همایش بین‌المللی با آذربایجان و حتی ترکیه، همکاری‌های لازمه را داشته باشیم. فرهنگ بزرگ و سترگ ایرانی، فرهنگ بخل را در نفس خود جای نداده؛ اگر می‌خواهند ایرانیت نظامی را تکذیب کنند ما به هیچ وجه این حرکات را معقول و مستند نمی‌دانیم. لذا آنها با چنین تصمیمات نسنجیده‌ای، خلاف حقایق بیّن تاریخ حرکت می‌کنند. پس بهتر است این کشورها خود را از چنین مسیر مجعولی کنار بکشند.

شب شعر «گنج نظامی» از سلسله نشست‌های بزرگداشت حکیم نظامی گنجوی به‌همراه رونمایی از «کتاب‌شناسی نظامی گنجوی» برگزار می‌شود.

سعید شفیعیون از روند شکل‌گیری «لیلی و مجنون» توسط نظامی می‌گوید و معتقد است نظامی در این اثر کاری کرده کارستان.

محمود جعفری دهقی می‌گوید: نظامی گنجوی در جهان امروز ناشناخته نیست. ایرانیان باید بزرگان خود را بشناسند و به جهان معرفی کنند.

استاد دانشگاه و شاهنامه پژوه با اشاره به جایگاه بلند نظامی در بزم‌نامه سرایی گفت: نظامی این شیوه را به جایی رسانیده است که نه پیش از او و نه پس از او هیچ سخنوری نتوانسته است بدان جایگاه بلند در بزم‌نامه‌سرایی برسد.

حکیم نظامی گنجوی پارسی‌گوی بزرگ و آفریننده حماسه‌های عاشقانه در ایران فرهنگی، نزد پارسی‌گویان گرامی و بزرگ ‌داشته می‌شود؛ در این حال نگرانی‌هایی از مصادره شاعران پارسی‌گو کمی آزاردهنده است؛ حق هم همین است که باید نگران بود.